Czerwony w przyrodzie występuje często jako kolor kwiatów i dojrzałych owoców. Jest także barwą wielu minerałów. Jest odcieniem używanym do barwienia od najdawniejszych czasów, dlatego posiada również bardzo szeroką symbolikę. Jako kolor ścian czerwień występuje głównie jako barwa cegły i klinkieru. Jako kolor tynku preferowane są czerwienie jasne w odcieniach różu, rzadziej ciemne, ale częściej w odcieniach ciepłych, z domieszką żółci, niż z domieszkami fioletu. Na elewacjach czerwień nasycona jest stosowana głównie jako barwa detali – choć nie brak również przykładów zastosowania jej na dużych płaszczyznach ścian. Czerwony jest również bardzo częstą barwą pokryć dachowych w Europie, co związane jest z rozpowszechnieniem się dachówki ceramicznej w tym kolorze. Kolor czerwony, szczególnie nasycony, zmniejsza przestrzeń, wychodzi naprzeciw i przybliża. Ze względu na dopełniający kontrast z zielenią kolor ten wnosi mocny akcent w krajobraz, choć jest znacznie mniej czytelny niż np. biały i żółty, gdyż pod wieczór najszybciej ciemnieje, zgodnie z tzw. zjawiskiem Purkinjego. Blade i jasne róże mają inne oddziaływanie niż nasycona, ciemna czerwień. Jednak w architekturze europejskiej kolor różowy jest rzadko stosowany jako barwa elewacji – najczęściej jest to bardzo jasny róż o średnim nasyceniu.
Autor: Justyna-Tarajko Kowalska