Najczęstsze pytania

Oferta materiałów termoizolacyjnych na rynku polskim jest bardzo bogata. Dokonując wyboru produktu należy szczególną uwagę zwrócić na to, czy posiada on niezbędne atesty higieniczne i deklaracje zgodności, a także czy został wytworzony zgodnie z obowiązującymi normami.

Najistotniejszym parametrem dla materiału termoizolacyjnego jest współczynnik przenikania ciepła (λ). Im jest on niższy tym izolacyjność materiału jest wyższa. Współczynniki przenikania ciepła (λ) dla styropianu i wełny mineralnej są zbliżone i oscylują w granicach 0,032-0,045 W/(m∙K) dla styropianu oraz 0,035-0,045 dla wełny mineralnej.
Należy także zwracać uwagę na cechy fizyczne materiału: spoistość, prostokątność, elastyczność, twardość, ewentualne ubytki.

Proste płyty styropianowe montuje się ściśle dociskając je do siebie krawędziami, natomiast frezowane zakłada się na tzw. pióro i wpust. W przypadku prostych płyt wszelkie szczeliny należy dokładnie wypełnić niskorozprężną pianką poliuretanową lub samym styropianem. W przypadku płyt frezowanych nie ma takiej konieczności, gdyż zachodzą one na siebie. W znacznym stopniu ogranicza to problem powstawania mostków cieplnych.

Z reguły dla większości ścian zewnętrznych wystarczającą jest grubość 10 – 15 cm. Jednak w celu precyzyjnego jej określenia należy dokonać wyliczenia współczynnika przenikania ciepła U. Istotne znaczenie dla jego wartości ma rodzaj i grubość materiału budowlanego, z którego została wykonana ściana. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych wartość współczynnika U nie może przekroczyć 0,3 W/(m²•K).

• W trakcie wykonywania prac ociepleniowych z użyciem wełny mineralnej należy pamiętać o środkach ochrony osobistej – rękawicach, okularach, masce.
• Elewacja musi być osłonięta. Nie można dopuścić do zamoczenia wełny mineralnej.
• Na elewacje ocieplone wełną mineralną nie należy stosować tynków o niskiej paroprzepuszczalności – akrylowych.

Wełna mineralna charakteryzuje się bardzo wysoką paroprzepuszczalnością, dlatego też należy ją wykańczać tynkami, które również posiadają tę cechę – tynkiem mineralnym, silikatowym lub silikonowym. Otrzymujemy wówczas warstwę ociepleniową, która pozwala na swobodne odprowadzanie cząsteczek pary wodnej z przegrody na zewnętrz.

Nie należy stosować tynków akrylowych, które są produktami o zwartej strukturze. W przypadku, gdy ściana jest wilgotna, istnieje zagrożenie wystąpienia kondensacji pary wodnej w warstwie ociepleniowej, a w konsekwencji powstawania zjawisk o charakterze destrukcyjnym, np. ognisk korozji biologicznej, czy odparzenia tynku.

Przy wykonywaniu systemów FOVEO-TECH należy unikać pracy przy bezpośrednim, mocnym nasłonecznieniu, silnym wietrze, działaniu deszczu. W powyższych przypadkach ocieplane ściany należy chronić przy użyciu gęstej siatki osłonowej. Temperatura stosowania klejów, podkładów gruntujących, gruntów, tynków i farb fasadowych powinna zawierać się w przedziale od +10°C do +25°C — zgodnie z zaleceniami zawartymi na etykietach wyrobów. W przypadku niższych temperatur zaleca się użycie dodatku zimowego FOVEO-TECH DZ 10, który przyspiesza wiązanie tynków i farb fasadowych. Dzięki temu umożliwia wykonywanie wypraw tynkarskich i malowanie fasad w niskich temperaturach (od +0°C do +10°C) i w warunkach podwyższonej wilgotności powietrza.

Przed złożeniem zamówienia na materiały ociepleniowe należy dokonać dokładnego pomiaru powierzchni elewacji. Następnie należy odjąć powierzchnię otworów elewacyjnych – okien i drzwi i dodać powierzchnię ościeży. Powinno się pamiętać, że przy obrabianiu ościeży zużycie materiałów jest większe o ok. 10%.
W dokładnym wyliczeniu zużycia materiału pomocny będzie specjalny program – „Kalkulator zużycia” – znajdujący się na stronie internetowej www.foveotech.pl

Warunki dodatkowego mocowania mechanicznego za pomocą łączników powinien określać projekt techniczny. Projekt powinien podawać liczbę łączników, ich rozmieszczenie, z uwzględnieniem wysokości budynku, stref krawędziowych, ich długość i rodzaj, a także numer dokumentu dopuszczającego do stosowania. Do mocowania płyt styropianowych możliwe jest stosowanie kołków z tworzywa sztucznego, a w przypadku wełny mineralnej – wyłącznie z trzpieniem stalowym.

Zaleca się stosowanie co najmniej 4-5 szt. kołków na 1 m². Przy narożnikach budynków wymagane jest zwiększenie ich ilości do 6-8 szt. na 1 m². Długość łączników powinna wynikać z rodzaju podłoża oraz grubości styropianu, przy czym głębokość zakotwienia w podłożu zwartym powinna wynosić co najmniej 6 cm, zaś w podłożach lekkich (beton komórkowy, keramzytobeton itp.) nie mniej niż 8 cm. W przypadku bloczków z pustkami powietrznymi, kołek musi przechodzić przez co najmniej dwa żebra bloczka. Zastosowanie łączników mechanicznych nie może spowodować wichrowania się i lokalnego podnoszenia się płyt styropianowych.

Zaleca się stosowanie 6-8 szt. kołków na 1 m2 . Długość łączników powinna wynikać z rodzaju podłoża oraz grubości wełny mineralnej, przy czym głębokość zakotwienia w podłożu zwartym powinna wynosić co najmniej 6 cm, zaś w podłożach lekkich (beton komórkowy, keramzytobeton itp.) nie mniej niż 8 cm. W przypadku bloczków z pustkami powietrznymi, kołek musi przechodzić przez co najmniej dwa żebra bloczka. Zastosowanie łączników mechanicznych nie może spowodować wichrowania się i lokalnego podnoszenia się płyt wełny mineralnej.

Dodatkowe mocowanie styropianu do drugiej kondygnacji budynku nie jest wymagane. Ważne jest, aby płyty styropianowe były należycie przyklejone metodą „obrzeżowo-punktową”. Płyta styropianowa powinna być przyklejona warstwą ok. 1 cm w min. 60% powierzchni Zaprawą Klejącą Foveo-Tech do styropianu lub Zaprawą Klejącą Foveo-Tech do siatki.

Bardzo często w źle zabezpieczonych narożnikach okien i drzwi pojawiają się pęknięcia. Są one wynikiem oddziaływania zwiększonych naprężeń – należy pamiętać, że budynek cały czas delikatnie „pracuje”. Aby im zapobiec należy nakleić pod kątem 45° paski siatki zbrojącej. Wymiary pasków powinny być nie mniejsze niż 20 x 30 cm. Wzmocnienie paskami siatki zbrojącej zalecane jest także w przypadku miejsc szczególnie narażonych na uszkodzenia mechaniczne – przy wypustach okien i drzwi i przy narożnikach budynku.

Do wykonywania warstwy zbrojonej należy używać siatki z włókna szklanego o gramaturze nie mniejszej niż 145 g/m². Przed przyklejaniem siatka zbrojąca nie może być magazynowana w warunkach bezpośredniego działania czynników atmosferycznych, a w szczególności słońca, które powoduje rozciąganie się siatki i – w konsekwencji – widoczną deformację podczas przyklejania siatki na ścianie.

Pasy siatki zbrojącej powinny być przyklejane na zakład, szerokości ok. 10 cm. Zakłady siatki nie mogą pokrywać się ze spoinami między płytami styropianowymi. O ile nie są stosowane kątowniki narożne z siatki, to na narożnikach zewnętrznych siatka powinna zachodzić z obu stron na odległość co najmniej 10 cm.

Siatka zbrojąca powinna być bardzo dokładnie zatopiona w kleju, musi być całkowicie niewidoczna. Nie może także w żadnym przypadku leżeć bezpośrednio na warstwie termoizolacyjnej.

W przypadku braku możliwości kontynuowania prac ociepleniowych, dopuszcza się możliwość pozostawienia warstwy zbrojonej bez tynku. Koniecznym jest jednak zabezpieczenie jej odpowiednim podkładem gruntującym, w zależności od rodzaju nakładanego później tynku – Podkład Gruntujący PA 10 dla tynku akrylowego, Podkład Gruntujący Silikatowy PT 20 dla tynku silikatowego i Podkład Gruntujący Silikonowy PN 30 dla tynku silikonowego.

Jeżeli prace zostały przerwane na okres do 3 miesięcy to zabezpieczoną elewację przed nałożeniem tynku wystarczy umyć, natomiast jeżeli okres ten jest dłuższy należy ponownie zastosować odpowiedni podkład gruntujący.

Szczególnie odpornym na wszelkiego typu zabrudzenia jest Tynk Silikonowy TN 30, który charakteryzuje się bardzo niską nasiąkliwością. Cecha ta ułatwia swobodne spływanie kropel wody z powierzchni powłoki i sprawia, że tynk wykazuje właściwości samoczyszczące. Poleca się także Tynk Silikatowy TT 20, którego zastosowanie sprawia, że elewacja wykazuje niską elektrostatyczność, co w konsekwencji utrudnia osiadanie cząsteczek brudu.

Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie tynków, które posiadają w swoim składzie wysokogatunkowe, elastyczne żywice – Tynku Akrylowego TA 11. Charakteryzują się one zwiększoną wytrzymałością przy naprężeniach dynamicznych, a w konsekwencji są znacznie bardziej odporne na powstawanie pęknięć w powłoce.

Tak, tynki FOVEO-TECH można nakładać zarówno ręcznie, jak i maszynowo — przy pomocy pistoletu natryskowego lub agregatu. Do maszynowego nakładania szczególnie zalecane są: Tynk Akrylowy TA 11, Tynk Silikatowy TT 20 i Tynk Silikonowy TN 30.

W przypadku wykonywania ociepleń budynków należy unikać stosowania wypraw w kolorach ciemnych, których współczynnik odbicia światła jest mniejszy od 20%. Udział tych wypraw nie powinien przekraczać 10% elewacji. Przyjmuje się, że współczynnik odbicia światła dla koloru białego wynosi 100%, a dla koloru czarnego 0%. Elewacje wykonane ciemnymi kolorami w dużo większym stopniu, niż te jaśniejsze, absorbują promieniowanie słoneczne. Zbyt duże nagrzanie się tynku może doprowadzić do znacznego osłabienia trwałości całego sytemu, zwłaszcza gdy został wykonany z użyciem styropianu. Wysoka temperatura może doprowadzić do jego degradacji.

W przypadku, gdy tynk zamawiany był bezpośrednio u Producenta to próbka tego tynku przechowywana jest przez okres jego przydatności do użycia. Można wówczas domówić tynk bez obaw o różnicę w kolorze, o ile zakupiony tynk nie był przez dłuższy czas narażony na działanie warunków atmosferycznych. Jeśli natomiast tynk został zakupiony u Dystrybutora posiadającego mieszalnik, istnieje możliwość, że domówiona partia zostanie wykonana na innej partii Bazy produktu lub kolorantu. Jednak różnice w odcieniu koloru są minimalne, często niezauważalne.

Trzeba pamiętać, aby nie rozpoczynać tynkowania ściany nie mając pewności, że posiadamy wystarczającą do zakończenia tej operacji ilość produktu. Nie zaleca się łączenie na jednej powierzchni tynków z dwóch różnych partii produkcyjnych.

Najbardziej znaczącym elementem warstwy ociepleniowej, który decyduje o wartości współczynnika przenikania ciepła U, jest materiał termoizolacyjny – styropian lub wełna mineralna. Wartości współczynnika przewodności cieplnej (λ) tynków o różnej grubości w minimalnym stopniu różnią się od siebie, ale ich wpływ na współczynnik U jest znikomy.

W przypadku niższych temperatur zaleca się użycie dodatku zimowego FOVEO-TECH DZ 10, który przyspiesza wiązanie tynków i farb fasadowych. Dzięki temu umożliwia wykonywanie wypraw tynkarskich i malowanie fasad w niskich temperaturach (od +0°C do +10°C) i w warunkach podwyższonej wilgotności powietrza.

Czyszczenie najlepiej wykonać za pomocą myjki ciśnieniowej i detergentów powierzchniowo czynnych. Elewację powinno się czyścić poziomymi pasami od góry do dołu.

Przed przystąpieniem do malowania podłoże należy zagruntować dla wyrównania jego chłonności, a także w celu uniknięcia przebarwień. W zależności od rodzaju farby należy zastosować odpowiedni grunt zgodnie z zaleceniami na etykiecie.

Przede wszystkim należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń zawartych na etykiecie produktu, zwłaszcza co do warunków i temperatur stosowania. Koniecznym jest wcześniejsze zagruntowanie podłoża, a przed przystąpieniem do malowania upewnienie się, czy przygotowana ilość farby jest wystarczająca. Należy stosować farby z tej samej partii produkcyjnej. Jeśli zaś stosujemy farby z różnych partii to należy je przed naniesieniem na elewację dokładnie ze sobą wymieszać.

Tak, malowanie farbą fasadową to nie tylko uzyskanie odpowiedniego efektu dekoracyjnego, ale również zabezpieczenie elewacji przed różnego typu zagrożeniami, np. biologicznymi.