Zarówno styropian, jak i wełna mineralna posiadają bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Współczynniki przewodności cieplnej (λ) dla styropianu i wełny mineralnej są zbliżone. Decyzja, który materiał wybrać do ocieplenia budynku, musi zatem opierać się na innych cechach i parametrach tych materiałów.
Obie grupy systemów ociepleń posiadają określone cechy, które charakteryzują je i wskazują optymalne warunki ich stosowania. Główna cecha, czyli izolacyjność termiczna, w obu grupach znajduje się na bardzo wysokim poziomie.
Dlatego o tym, który system ociepleń zostanie zastosowany, powinny decydować inne właściwości tych materiałów izolacyjnych. Wybór systemów FOVEO TECH S, opartych na styropianie, jest dużo bardziej korzystny ze względów aplikacyjnych i ekonomicznych. Styropian jest materiałem dużo łatwiejszym w obróbce i montażu. Jest obojętny dla skóry i błon śluzowych, nie wywołuje żadnych podrażnień. Z uwagi na swoją bardzo niską wagę, blisko dziesięciokrotnie niższą od wełny mineralnej, jest dużo dogodniejszy w transporcie i magazynowaniu.
Koszty zakupu styropianu oraz akcesoriów dodatkowych niezbędnych do montażu systemu (klej, kołki mocujące) będą niższe niż w przypadku wełny mineralnej. Ponadto nie ma obawy o to, że konstrukcja budynku ocieplanego styropianem zostanie nadmiernie obciążona.
Z kolei systemy FOVEO TECH W, oparte na wełnie mineralnej, będą znakomicie sprawdzać się w budynkach szczególnie zagrożonych możliwością wystąpienia pożaru, czy bardzo wysokich temperatur. Ze względu na dużą izolacyjność akustyczną, wełna doskonale nadaje się także do stosowania w miejscach o dużym natężeniu hałasu. Płyty wełny mineralnej lamelowej (o regularnym układzie włókien), wykazujące dużą elastyczność, będą łatwiejsze w aplikacji na budynkach o nieregularnych kształtach.
Stosowanie materiałów termoizolacyjnych przy ocieplaniu budynków wysokich regulują odpowiednie przepisy prawa.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakie powinny spełniać ww. budynki i ich usytuowanie, § 216 pkt. 6 określa: „W budynku, na wysokości powyżej 25 m od poziomu terenu, okładzina elewacyjna i jej zamocowanie mechaniczne, a także izolacja cieplna ściany zewnętrznej, powinny być wykonane z materiałów niepalnych”. Równocześnie p. 7 Rozporządzenia dopuszcza odstępstwo od tej reguły:„Dopuszcza się ocieplenie ściany zewnętrznej budynku mieszkalnego, wzniesionego przed dniem 1 kwietnia 1995 r., o wysokości do 11 kondygnacji włącznie, z użyciem samogasnącego polistyrenu spienionego, w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia”.
W przypadku budynków nowo wznoszonych do wysokości 25 m można stosować oba rodzaje materiałów termoizolacyjnych, tak wełnę, jak i styropian. Powyżej tej wysokości technologie mogą być ze sobą połączone – do wysokości 25 m można zastosować styropian, natomiast powyżej należy użyć wełny mineralnej, która jest materiałem całkowicie niepalnym.
Styropian to materiał budowlany, który nie ma żadnego ujemnego wpływu na zdrowie, nie emituje żadnego promieniowania i nie oddziaływuje negatywnie na środowisko naturalne. Jest materiałem trwałym. Nie poddawany działaniu promieniowania UV, w pełni zachowuje swoje bardzo dobre właściwości fizyko-techniczne. Styropian jest materiałem bezpiecznym i bardzo łatwym w obróbce, w trakcie aplikacji nie pyli i nie wywoływuje uczuleń. Jest też materiałem stabilnym rozmiarowo, nie odkształca się. Jest to cecha istotna ze względu na wyeliminowanie zagrożenia powstawania mostków cieplnych w izolacji termicznej budynku. Kolejną bardzo ważną zaletą styropianu jest to, że nie jest nasiąkliwy i skutecznie powstrzymuje wilgoć. Na uwagę zasługuje również jego bardzo niska waga – 1 m3 styropianu waży zaledwie około 17 kg. Co bardzo istotne, koszt wykonania ocieplenia przy użyciu styropianu jest mniejszy niż w przypadku wełny mineralnej.
Styropian ma natomiast nieco mniejszą od wełny mineralnej odporność na wysokie temperatury. Nie rozprzestrzenia ognia, ale niszczy go temperatura powyżej +80°C. Nie jest także odporny na działanie rozpuszczalników organicznych takich jak benzen, toluen, aceton itp., dlatego należy pamiętać, aby sprawdzać skład chemiczny materiałów, które stosuje się razem ze styropianem.
Wełna mineralna jest materiałem wytwarzanym z naturalnych skał. Jedną z jej najważniejszych cech jest niemal całkowita niepalność. Włókna wełny mineralnej zaczynają się topić dopiero po dwóch godzinach działania temperatury równej lub wyższej niż +1000°C, co powoduje, że przez ten czas działa ona jak zapora przeciwogniowa. Ponadto w trakcie oddziaływania wysokiej temperatury na wełnę mineralną nie wydziela się dym.
Wełna mineralna, dzięki wysokiemu tłumieniu wewnętrznemu energii akustycznej, to także bardzo dobra ochrona akustyczna. Do cech, które pozytywnie charakteryzują wełnę mineralną, zaliczyć należy jej odporność na działanie większości substancji chemicznych.
Wełnę mineralną charakteryzuje także wysoka przepuszczalność pary wodnej, umożliwiająca szybkie odprowadzanie wilgoci. Niekorzystnym dla wełny zjawiskiem jest natomiast kondensacja pary wodnej, która może znacznie obniżyć jej właściwości termoizolacyjne.
Wełna mineralna jest materiałem znacznie cięższym od styropianu, 1 m3 przekracza wagę 145 kg. Ma to duże znaczenie przy kalkulacji kosztów transportu i magazynowania. Wełna jest też stosunkowo słabo wytrzymała i trudniejsza w obróbce.