Bezpieczeństwo pożarowe ścian zewnętrznych – fakty i mity

Podstawowa zasada jest jedna: o bezpieczeństwie pożarowym elewacji decyduje głównie systemowość ociepleń. A nie – wbrew pozorom – sam typ termoizolacji. W praktyce oznacza to, że tylko prawidłowe wykonanie ocieplenia i tylko z użyciem elementów wchodzących w skład systemu, gwarantuje jego bezpieczeństwu.

Aby uniknąć błędów…

Żeby ogień nie rozprzestrzeniał się po elewacji, szczególną uwagę należy zwrócić na kilka elementów. Jakich?

1. Powierzchnia muru powinna być równa i płaska. Dlaczego? Jeśli wybuchnie pożar, pomiędzy podłożem a ociepleniem możliwa stanie się penetracja gorących produktów spalania (głównie w sytuacji, kiedy uszkodzona zostanie warstwa zbrojona z tynkiem).

2. Klej powinno się nakładać metodą pasmowo-punktową, tak, by tworzył on ramkę wokół krawędzi płyty.

3. Warstwa zbrojona powinna mieć przewidzianą w systemie grubość, z kolei siatka zbrojąca powinna mieć zakłady wymaganej długości (i nie może być rozciągana).

4. Nieszczelności i lokalne uszkodzenia też nie powinny mieć miejsca.

5. Brak listew startowych? To rozwiązanie w ogóle nie wchodzi w grę. Podobnie jak np. brak wzmocnienia wokół otworów okiennych i drzwiowych.

Dlaczego to takie ważne? Tylko systemowe ocieplenie wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną nie spowoduje rozprzestrzeniania się ognia po powierzchni fasady.

Regulacje prawne

Reguły dotyczące bezpieczeństwa pożarowego ścian zewnętrznych są z góry określone – tak na poziomie prawa europejskiego, jak i krajowego. O czym mówią? Co gwarantują?

Prawo unijne

Zakłada ono przede wszystkim, że budynki muszą być zaprojektowane i wykonane tak, by w przypadku pożaru nośność konstrukcji została zachowana przez określony czas, po drugie – powstawanie i rozprzestrzenianie ognia i dymu było ograniczone, w tym także na sąsiednie bryły.

Prawo krajowe

Rozporządzenie ministra infrastruktury mówi wyraźnie, że ocieplenie ścian zewnętrznych musi spełniać kilka warunków.

1. Być wykonane z materiałów nierozprzestrzeniających ognia, a od wysokości 25 m – z materiałów niepalnych.

Przy czym zapis ten nie dotyczy budynków mieszkalnych nieprzekraczających 11 kondygnacji i wybudowanych jeszcze przed 1 kwietnia 1995 r. i w których na całej wysokości ściany zewnętrznej dopuszcza się izolację z samogasnącego styropianu.

2. Elementy stałe ocieplenia nie powinny odpadać w przypadku pojawienia i rozprzestrzeniania się ognia. To szczególnie istotne w przypadku materiałów zaklasyfikowanych jako niepalne, ale cięższych nie płyty styropianowe.